2 maanden alweer..

1 Augustus.. wat vliegt de tijd!

Vandaag is het ook een maand geleden dat we de sleutel hebben gekregen van ons huisje.
Van de week hebben we de laatste dozen uitgepakt en staat eindelijk alles op zijn plek.
Het voelt hier nu echt als thuis!

Bon Dia, Bon Dia
Hier een stukje geschreven door mij (Mark)
Jullie zullen wel gewend zijn geraakt aan de stukjes tekst die door Claudia zijn geschreven. Vandaag zal ik een stukje schrijven over hoe het de afgelopen weken maanden zijn bevallen.
Ik kan me nog als de dag van vandaag herinneren dat ik gebeld werd met de vraag of ik nog steeds interesse had in een job in het Caribisch gebied.
Eigenlijk hadden we besloten om het niet meer te gaan doen vanwege het feit dat het telkens werd uitgesteld of we zelfs helemaal niks meer hoorde.
Na goed overleg hadden we dan toch voor Curaçao gekozen en ging ik per direct van boord af en werd me nieuwe plaatsing op de Van ghent kazerne in Rotterdam.
Wat een overstap van 10 jaar lang elke week 5 dagen aan boord naar ineens 7 dagen per week elke dag en nacht thuis in ons eigen vertrouwde bedje met de allerliefste.
Afgelopen jaren zijn echt super geweest, zoals jullie wel weten ben ik ondertussen al op vele plekken van de wereld geweest.
Maar ow wat is het toch fijn om elke dag lekker thuis te zijn en dicht bij de mensen die van je houden.
Dan pas merk je ook de keerzijde van een baan bij de Marine.
Ahh fijn in Rotterdam kreeg ik lekker alle ruimte om de grote verhuizing voor te bereiden en om alle zaakjes te regelen.
Wat ging de tijd nog snel eerst zeg je tegen elkaar, nou schat nog 7 maanden en dan vliegen we, en voor je het weet slaap je weer bij je ouders thuis en heb je een geslaagd afscheidsfeest.
Het feest is me trouwens goed maar op momenten ook erg zwaar gevallen.
Ik wil nogmaals iedereen bedanken die deze dag tot een geslaagde dag hebben weten te maken.
Wat fijn om te zien dat er zoveel mensen van ons houden en zo betrokken met ons zijn.
Na het afscheid kwam het volgende afscheid op Schiphol, Man Man Man wat was ik zenuwachtig en wat zag ik er tegen op om afscheid te moeten nemen van de familie.
Eerste week was ik nog lekker vrij en daarna ging mijn leventje hier toch echt beginnen.
Me eerste werkdag zat er alweer aan te komen.
Terug in de realiteit waarvoor we hier zijn gekomen, niet alleen zonnen en feesten en chillen, nee er moest gewerkt worden.
En daar wil ik het met jullie over hebben, wand wat doe ik nou precies hier op dit tropisch eiland in de zon.
Mijn functie op Marine kazerne Suffisant is Chef restaurant.
Dit houdt in dat ik verantwoordelijk ben voor alles wat er in het restaurant gebeurd.
3 Maal daags verzorgen we met 5 man de maaltijden in het restaurant.
Er komen zo ongeveer een mannetje of 80 a 90 eten.
Dit is voornamelijk luchtmacht, koninklijke marechaussee en de Antilliaanse Militie. Deze laatste groep word opgeleid bij ons op de kazerne.
Tevens kunnen mensen op de kazerne ook koffie buffetten aanvragen, deze zal ik dan in ontvangst nemen en samen met me personeel ervoor zorgen dat het in goede banen word geleidt
Dit en nog wat dingetjes is mijn werk voor de aankomende 3 jaar.
Wat hebben we nu allemaal de afgelopen periode gedaan hier op het eiland.
Ik heb natuurlijk gewerkt en Claudia is ondertussen begonnen met oppassen op 2 hele lieve kinderen.
Ook gaat Claudia binnenkort weer beginnen met school.
Zoals jullie allemaal al weten of de meeste van jullie, gaat Claudia hier op het eiland een kappers opleiding volgen bij iemand aan huis en in haar kapsalon.
Ze heeft er ontzettend veel zin in en gaat deze uitdaging vol goede moed aan.

Op dit moment zit ik midden in me vakantie, jullie zullen wel denken nu al vakantie.
Ja ik weet het nu al vakantie ja de kazerne is 3 weken gesloten en dan ben ik verplicht vrij.
Niet dat ik het erg vind wand we hadden nog genoeg te doen in ons nieuwe huis.
Gelukkig begint het nu een beetje tegen het einde aan te lopen de verhuizing. Alles krijgt zo zijn plekje in huis en we zijn al rustig aan begonnen met alles op te hangen.
Kapstok hier en een klok daar en nog wat vlinders aan de muur en een schilderijtje daar
Op de spranckelaar was het eenvoudig een spijkertje in de muur en het hangt.
Nou hier is alles steen en beton gipsachtig, dus boren, plug erin en dan de schroef erin.
Wat waren we toch verwent in sprang met een simpele spijker in de muur, maar ik moet zeggen het gaat me goed af.
Vanmiddag gaan we eerst Feyenoord kijken met vrienden, wand ja Feyenoord zit nog steeds in mijn hart en dat moet ik toch echt blijven kijken.
Wat hebben we discussies gehad thuis over de vraag wel of niet me seizoenskaart aanhouden voor 3 jaar.
Als we terug zijn van Feyenoord kijken word het douchen en omkleden wand om 8 uur moeten we alweer bij wet en wild zijn voor een gezellige avond met Glennis Grace.
Ow wat hebben we daar een zin in wand wat was ze goed en wat hadden we het fijn gehad in Eindhoven in het theater.
Kijken of we het hier in de buitenlucht kunnen evenaren.
Morgen gaan we lekker 5 uurtjes varen.
Ik ben en blijf natuurlijk een marine man. Nee Claudia heeft 2 kaartjes gewonnen via de radio voor een gezellig middagje varen eten en drinken op het Spaanse water.
Lekker een culinaire middag.

Mensen ik wil het hier bij laten voor vandaag.
Ik denk dat ik jullie weer genoeg heb bijgepraat over wat er hier allemaal gebeurd.
Mochten jullie nou nog dingetjes hebben waar jullie meer van willen horen of weten. schroom dan niet om een mailtje te sturen of een berichtje te sturen naar eens van ons en dan gaan we proberen om het de volgende keer te beantwoorden.
Vanuit het zonnige Dushi Korsou wens ik iedereen een Bon Wiekent toe en Ayo